Wenn man bedenkt was er sein ganzes Leben lang wollte und versuch hat in die Tat umzesetzen und das für mehr als 16 Jahre langer Arbeit, finde ich das er schon genügend getan hat.Melissa23 hat geschrieben:@ besi
mir ist total wurst ob du damit einverstanden bist.
meine meinung kann mir niemand nehmen.
Und um rugova zu beurteilen brauche ich kein politik aas zu sein. Er ist nie etwas gewesen und wird es auch nie sein als präsident.
Vileicht solltes du mal deine nbrille abnehmen und schauen was er wirklich getan haben.Ich sage auch nciht das ich es
finde das du ihn als präsident toll findest. Also lass deine komentare auch weg über meine meinung.
Ich bin bestimmt nicht die einzige die findet das er als präsident nicht grade der hit war.
Aber er hat auch ein paar Fehler gemacht das stimmt habe ich ja auch in meinen Beitrag auf erwähnt: siehe Oben
Përshendetje.
OK jetzt hast mich überzeugt das du zu wenig davon weist, nicht als provokation verstehen, man kann ja nicht alles wissen und Dialog/Diskusionen macht man ja gerade deswegen um mehr zu erfahren andere MEinung zu hören...ect.Baton84 hat geschrieben:Ich sehe es so, dass kein anderer zugelassen wurde.Viktor hat geschrieben:@besi JA MAN! genau......
Soviel ich weis is er nach Italien geflohen.
Mein Vater war auch in der Politik, in der LDK, war Vorsitzender in der Schweiz und genau das Problem hatt ihn dazu gebracht sich aus der Politik zu entfernen, das Problem das man nur Kritisiert nur umherlabert und nix macht, man macht ein Vorschlag und schon wirste kritisiert, ohne Anstand ohne Respect und ohne Argumentation und das erbärmlichste war, dass niemand nen anderen Vorschlag hatte, niemand suchte danach es ging einfach darum die anderen niederzumachen. War selber in vielen Sitzungen dabei. Sehrviele ältere BEkannte die etwas bewegt hatten, haben sich auch zurückgezogen, weil es einfach nicht mehr ging und das is zimlich Schade. Den Leuten is es zimlich schnuppe was abgeht man will nur dabei sein, auch was sagen, den King markieren und von Produktivität der Partei will ich garnicht anfangen zu schreiben (Prodkivität= WochenMenge an Verdaunsgasen)
Es hatt nichts mit der LDK zu tun sondern mit dem Verhalten vieler Albaner wenns um die Politik geht, die PDk is auch nicht besser.
Ich will auf die Kosovarische/Albanische polikit allg. anspielen, es geht überall fast gleich zu und her, man verbaut sich selbst den Weg.
Und nochmals apelier ich an diejenigen die Rugovas Arbeit nicht sehen, er hatt nicht den Weltfrieden gebracht und er hatt auch nicht Aids bekämpft aber er hatts geschaft das Volk zu vereinigen und hatt sich selbst für Kosovo geopfert. MEint ihr im Ernst das ein Thaci sich Opfern würde? Der würde uns eher verkaufen. Man kan so vieles Sagen aber schlussendlich is das alles unsinn, den wen er so schlecht war, warum kam niemand anders um es besser zu machen? Warum kammst nicht gerade DU um es besser zu machen? Rugova hatt nicht ohne Grund über knapp 2Jahrzehnte die Mehrheit an Stimmen gehabt, von Intelektuelen, von Historkern,von Gelehrten, von Studenten, von Bauern......ect.
Diejenigen, die in die Politik in den 90er Jahren sich engagieren wollten, wurden gleich von Serbien vertrieben!!!
Warum wurde die Rugova-Regierung nicht vertrieben??
Da muss man sich mal fragen. Kenne viele, die aus Kosovo vertrieben wurden, weil sie politisch aktiv waren.
Warum nicht ICH zum Beispiel??
Weil ich nicht den sozialistischen Schriftstellerverband in der Hand hatte!! Und weil mich später nicht die serbische Regierung in der Spitze setzte...
Ich stehe immer noch hinter meiner Theorie, die ich hier preisgegeben habe, und bevor man mir nicht einen kleinen Teil zum anzweifeln gibt, so werde ich langsam an meiner Theorie zweifeln.
In einem Interview letzten Samstags wurde ein sehr naher Rugovas interviewt. Er sagte: "Wenn die Albaner den Krieg 1990 begonnen hätten, wäre dies fatal gewesen...blabla usw.."
Weiss nicht, ob dieses Interview jemand mitverfolgt hat. Aber das war wieder ein beweis für mich, wofür Rugova als Präsident stand...
Um den Albanischen Befreiungskrieg zu stoppen.... die späteren 3 Kriege waren nur dazu da, den Ventil zu lockern, und die Luft langsam rauszulassen, und nicht gleich 1990...
gerade das:
Zitat: "Ich sehe es so, dass kein anderer zugelassen wurde.
Diejenigen, die in die Politik in den 90er Jahren sich engagieren wollten, wurden gleich von Serbien vertrieben!!!"
Weist du wies damals war? wie es aussieht leider nicht, also ich kenn leider auch nur bruchteile, aber so ists abgelaufen, da meine Mutter, Tante, Vater damals studenten warn und das selbst miterlebt haben bzw. dabei waren, als zuhörer.
Die Serbische Polizei und das Militär hatt gewaltsamm das Parlamentsgebäude verbarikadiert und lies niemanden rein damit man nichts "entscheiden" konnte, in dieser Geschichte (zu1000000%wahr) spielte eine Englische Journalisten eine sehr grose Rolle, sie war auch dabei und sah sich alles an, das Parlament war vor dem Gebäude und wusste sich nicht helfen, Ratlosigkeit, da kam die Journalisten und macht den Leuten ihre Rechte klar, den nach Internationalem Gesetz spielte es keine Rolle wo man die Parlamentswahlen hielt, es spielte nur ne Rolle ob alle da waren, und es waren ja alle da, so hatte man sich kurzerhand beschlossen auf ner riesen Wiese die PArlametswahlen zu halten.
HAst du nie die Bilder gesehen wo sich die Politiker auf der Wiese getroffen haben? Alle im schneidersitz und am diskutieren? Hätte also die Serbischen Regierung wie du sagst die ganze kosovarische Politik in der HAnd gehabt warum wurden die dan nichts in Parlametnsgebeude gelassen? Als Zusatz möcht ich noch hinzufügen das die Journalistin dan heimlich fliehen musste, da die Geheimpolizei der Serben die verhaften wollte, der Mann meiner TAnte (unteranderem) hat ihr geholfen zu sich zu verstecken und dan später zu fliehen.
SO BATON du sack^^
Wusste irgendwie war da doch im JAhre 1992 warum man damals den Krieg nicht anfangen konnte habs jetzt gefunden.
Das Problem lag darin, dass der Botus Botusgali aus Ägypten (Othodox) damals der Sicherheitsrat war und somit Amerika sowhohl auch wir nichts machen konnten. Sein Mandat is aber dan abgelaufen und somits hatt sich alles geändert. Natürlich hatt man davon gewusst, daher hatt mich nichts gemacht den sonst wärs katastrophal ausgekommen, nieman hätte eingreifen können und Serbien hätte uns dem Erdboden gleichgemacht, kannst Rugova danken das dein Haus steht und deine Familie lebt mein guter. Rugova war kein radikaler naiver hinterwälder wies es die meisten sind, ne der wusste was zu tun is.
Und Melissa, echt, du hast das von irgend nem trottel geört der nix peilt und meinst jetzt das hier weiter zu verbreiten, dir sag ich wirklich ehrlich klip und klar: SICH ZUERST BILDEN, DAN DENKEN DAN HIER ZU DIESEN THEMA WAS posten meine LIebe. ich begrüss jede art von diskusionen aber bitte wenn ihr von einem Thema keine AHnung habt dan fragt doch besser nach wie die Fakten aussehen um euch erst mal ein Bild zu machen dan kannste was schreiben.
Also nochmal.... geh gurken kochen...ehhh ich mein Bilde dich zuerst, lies bischen rum, denk dan ne weile nach und dankannste wieder kommen.
Bis dahin pershendetje ViktorVronsina
Wusste irgendwie war da doch im JAhre 1992 warum man damals den Krieg nicht anfangen konnte habs jetzt gefunden.
Das Problem lag darin, dass der Botus Botusgali aus Ägypten (Othodox) damals der Sicherheitsrat war und somit Amerika sowhohl auch wir nichts machen konnten. Sein Mandat is aber dan abgelaufen und somits hatt sich alles geändert. Natürlich hatt man davon gewusst, daher hatt mich nichts gemacht den sonst wärs katastrophal ausgekommen, nieman hätte eingreifen können und Serbien hätte uns dem Erdboden gleichgemacht, kannst Rugova danken das dein Haus steht und deine Familie lebt mein guter. Rugova war kein radikaler naiver hinterwälder wies es die meisten sind, ne der wusste was zu tun is.
Und Melissa, echt, du hast das von irgend nem trottel geört der nix peilt und meinst jetzt das hier weiter zu verbreiten, dir sag ich wirklich ehrlich klip und klar: SICH ZUERST BILDEN, DAN DENKEN DAN HIER ZU DIESEN THEMA WAS posten meine LIebe. ich begrüss jede art von diskusionen aber bitte wenn ihr von einem Thema keine AHnung habt dan fragt doch besser nach wie die Fakten aussehen um euch erst mal ein Bild zu machen dan kannste was schreiben.
Also nochmal.... geh gurken kochen...ehhh ich mein Bilde dich zuerst, lies bischen rum, denk dan ne weile nach und dankannste wieder kommen.
Bis dahin pershendetje ViktorVronsina
@melissa23Melissa23 hat geschrieben:@ besi
mir ist total wurst ob du damit einverstanden bist.
meine meinung kann mir niemand nehmen.
Und um rugova zu beurteilen brauche ich kein politik aas zu sein. Er ist nie etwas gewesen und wird es auch nie sein als präsident.
Vileicht solltes du mal deine nbrille abnehmen und schauen was er wirklich getan haben.
Ich bin bestimmt nicht die einzige die findet das er als präsident nicht grade der hit war.
tolle ausdrucksweise hast du
, anstand den toten gegenüber hast du auch 
, ob du ahnung über politik hast oder nicht es ist gar nicht wichtig,das ist nicht das thema hier.lese mal bitte (ohne brille
) NOCHMAL meinen beitrag und deinen,wirst du schnell merken dass nichts stimmt was du schreibst (habe niergens geschrieben dass ich seinen politik gut finde und fand -das sind deine erfunden wörter,BITTE NOCHMAL LESEN) und dass du nur aus wutt schreibst,mein schwerpunkt war und ist ganzwoanders als du jetzt versuchtst zu "verlegen"aber egal, er ist tot,er kann jetzt nicht wehren, es geht um (unseren) anstand einen toten gegenüber und nicht um seine politik.ich glaube jedes wort darüber jetzt nur ins lächerliche und totale unseriosität gehen wird-also mehr möchte ich nicht über ihn schreiben.Oslo 19/12/79
Une gjithmonë e kam në zemër popullin tem Shqipëtar.Shumë luti Zotin që paqja e tij të vijë në zemrat tona
Në gjithë botën. Lutem shumë për fukarate e mij- dhe për mua , dhe motrat e mija. Une lutem per juve.Gonxhe Bojaxhiu-Mutter Theresa
Une gjithmonë e kam në zemër popullin tem Shqipëtar.Shumë luti Zotin që paqja e tij të vijë në zemrat tona
Në gjithë botën. Lutem shumë për fukarate e mij- dhe për mua , dhe motrat e mija. Une lutem per juve.Gonxhe Bojaxhiu-Mutter Theresa
Viktor, ich kann deine Aussage bestätigen, dass die Regierung keine echte Regierung war, sondern auf Wiesen debattierte...
1981Demonstrationen in Prishtinë zugunsten der Gründung einer Republik Kosova im Rahmen der jugoslawischen Föderation.
Sie werden blutig niedergeschlagen.
1989Anti-Aufruhr-Einheiten werden nach Kosova gcschickt (26.Februar).
Das jugoslawische Präsidium verhängt den Ausnahmezustand über Kosova (28. Februar). Ausgehverbot wird über Kosova verhängt (1. März).
Das Parlament Kosovas wird gezwungen. die Verfassung außer Kraft zu setzten (23.März). Ein System nationaler Separation wird in den Schulklassen eingeführt (September).
1990 Demonstrationen.
Die Bundesarmee marschiert in Kosova ein (1. Februar).
Vergiftung von 7'000 Kindern in den Schulen.
Das Parlament Kosovas erklärt die Gleichheit Kosovas mit den anderen Republiken (2. Juli). Aufhebung des Parlaments und der Regierung Kosovas durch serbisches Dekret (5. Juli);
das Radio- und Fernsehgebäude wird von der Polizei besetzt.
Die Massenentlassung der Albaner beginnt, das Unterrichtsministerium und das pädagogische Institut werden gcschlossen.
Die albanischsprachige Tageszeitung Rilindja wird verboten.
Die Kampagne zur Schließung albanischcr Schulen beginnt (1. September).
Das Parlament Kosovas nimmt die Verfassung der Republik Kosova, immer noch im Rahmen der jugoslawischen Föderation, an.
1991 Beginn dcs unabhängigen Mittelschulunterrichts (Fcbmar).
Die Lohnzahlungen an alle albanischen Lehrer werden eingestellt (April).
Schließung der Universität PrishLinë (1. September).
Das Parlament Kosovas ruft, nachdem vier Republiken Jugoslawiens bereits ihre Unabhängigkeit erklärt haben. die Republik Kosova aus (22. September).
Das Volk Kosovas nimmt mit dem Referendum die Erklärung einer souveränen und unabhängigen Republik Kosova an (26.-30. September).
Die Akademie der Wissenschaften und Künste Kosovas wird abgeschafft (5. Oktober). Ernennung der Regierung der Republik Kosova (Premieminister: Bujar Bukoshi).
1992 Beginn des unabhängigen höheren Unterrichts (Februar).
Legislative und Prasidentschaftswahlen (24. Mai);
Ibrahim Rugova wird zum Präsidenten der Republik gewählt.
Die Konferenz von London beinhaltet eine "Spezialgruppe" fiir Kosova (August).
Die Belgrader Regierung intensiviert die Repression.
1993-1995 Intensivierung und Ausweitung der Gewalt, der ethnischcn Säuberung und der Kolonisierung Kosovas.
Die Kosova-Albaner beantworteten die Aggression und Gewalt des serbischen Regimes in Kosova mit friedlichem Widerstand. Organisiert in politischen Parteien und geleitet vom Prinzip der Gewaltlosigkeit, unternehmen sie Anstrengungen, ihr eigenes Leben in allen Bereichen mit demokratischen Mitteln aufzubauen.
Die führende Partei ist die Demokratische Liga Kosovas (LDK) mit einem Mitgliederbestand von 600 000 und vielen ausländischen Sektionen. Der Führer der LDK, Dr. Ibrahim Rugova, wurde in den
Präsidenten- und Parlamentswahlen von 1992 zum Präsidenten der Republik Kosova gewählt.
Indem es auf friedlichem Wege das Prinzip der Selbstbestimmung verfolgte, drückte das Volk Kosovas seinen politischen Willen durch die folgenden demokratischen Handlungen aus:
Die verfassungsmäßige Erklärung der Unabhängigkeit, ausgerufen durch das Parlament Kosovas am 2. Juli 1990
Die Verfassung der Republik Kosova, angenommen am 7, September 1990
Das Referendum über die Unabhängigkeit, abgehalten vom 26. bis 30, September 1991, anlässlich dessen 99% der 87% Referendumsteilnehmer, für Kosova als unabhängigen und souveränen Staat optierten.
Die ersten mehrparteilichen Parlaments- und Präsidentenwahlen, abgehalten im Mai 1992 im Beisein internationaler Beobachter und Medien. Die LDK gewann mit 76% Stimmenanteil. Andere Parteien, die Sitze gewannen, waren die Parlamentarische Partei, die Bauernpartei, die Albanische Christdemokratische Partei.
Dem Parlament Kosovas wurde es indessen nie erlaubt zusammenzutreten. Ein Teil der Regierung Kosovas wurde gezwungen, aus dem Exil zu operieren.
Unterricht in Privathäusern und -Gebäuden sowie andere selbstorganisierte Institutionen entstehen laufend, um die Löcher im Erziehungswesen, im sozialen und kulturellen Leben zu füllen. Das wirtschaftliche Überleben ist möglich durch die aussergewöhnliche inter-albanische Solidarität. Die serbischen Behörden intervenieren jedoch ständig dagegen.
-----------------------
Das habe ich nicht geschrieben, sondern kopiert. Die Quelle ist nicht so neutral, doch nehmen wir an, es war so, und ich glaube auch, dass es so war.
Nun, die Albaner haben eine "Regierung" kreiert (was ja keine war, wie du auch sagst, weil sie auf Wiesen diskutiert haben).
Daraus folgere ich, dass die serbische Regierung von dieser Regierung wusste, aber sie als schwach bezeichnete, und sie nicht störte.
Die Albaner organisieren sich, massenweise treten viele in die Partei ein.
Warum habe ich 1981 dazugenommen?? Weil sich in den albanischen Gebieten in ex-YU zwei Pole gebildet haben:
1. Diejenigen, die etwas gewaltsam erreichen wollten.
2. Diejenigen, die etwas formell und mit Papierkram erreichen wollten.
Für Serbien war natürlich die 2. Gruppe besser (darunter gehörte auch Rugova). Die 1. Gruppe jedoch wurde vertrieben (1980-1994), und musste in den Ausland emmigrieren. Es gab aber auch eine 2. Verfolgung, diejenige, die "sein musste" damit die damalige autonome Regierung aufgelöst werden musste.
Also haben die Albaner eine parallele Regierung kreiert (so wie es die Serben heute in Nordmitrovica tun, welche von der serbischen Regierung unterstützt wird). Bei der albanischen parallel-Regierung konnte keine direkte Beziehung mit Beograd beachtet werden, doch die höchsten Männer wurden sicher von der Geheimpolizei geliebäugelt, und unter Druck gesetzt.
Jetzt kommt meine Kritik: Rugova war für die serbische Regierung der optimale Mann, damit er die Albaner in Schacht hält, damit sie nicht zum Aufstand wechseln. Wenn 800'000 auf die Strasse gehen würden, würde da die serbische Regierung noch etwas tun???
Wenn einer nur ein Protest an die Internationale Gemeinschaft gemacht hätte, so wäre das effektiver gewesen als Rugovas Arbeit.
Die Masse wurde organisiert, aber zum Aufstand konnte man nicht, weil selbst von Rugova wurde man daran gehindert!!! Rugova war also der 3. Geheimdienstmann, der dann die "radikalen" Albaner verhaften liess oder in den Ausland flüchten liess.
Die Zeit 1999 hätte schon 1991 passieren können, und ich garantiere dir, Kosova wäre 1995 eine Republik innerhalb Jugoslawien, und heute könnte sie bei der Diskussion von Montenegro mitreden, und auch ein legales Referendum, wie es Montenegro macht, abhalten.
1981Demonstrationen in Prishtinë zugunsten der Gründung einer Republik Kosova im Rahmen der jugoslawischen Föderation.
Sie werden blutig niedergeschlagen.
1989Anti-Aufruhr-Einheiten werden nach Kosova gcschickt (26.Februar).
Das jugoslawische Präsidium verhängt den Ausnahmezustand über Kosova (28. Februar). Ausgehverbot wird über Kosova verhängt (1. März).
Das Parlament Kosovas wird gezwungen. die Verfassung außer Kraft zu setzten (23.März). Ein System nationaler Separation wird in den Schulklassen eingeführt (September).
1990 Demonstrationen.
Die Bundesarmee marschiert in Kosova ein (1. Februar).
Vergiftung von 7'000 Kindern in den Schulen.
Das Parlament Kosovas erklärt die Gleichheit Kosovas mit den anderen Republiken (2. Juli). Aufhebung des Parlaments und der Regierung Kosovas durch serbisches Dekret (5. Juli);
das Radio- und Fernsehgebäude wird von der Polizei besetzt.
Die Massenentlassung der Albaner beginnt, das Unterrichtsministerium und das pädagogische Institut werden gcschlossen.
Die albanischsprachige Tageszeitung Rilindja wird verboten.
Die Kampagne zur Schließung albanischcr Schulen beginnt (1. September).
Das Parlament Kosovas nimmt die Verfassung der Republik Kosova, immer noch im Rahmen der jugoslawischen Föderation, an.
1991 Beginn dcs unabhängigen Mittelschulunterrichts (Fcbmar).
Die Lohnzahlungen an alle albanischen Lehrer werden eingestellt (April).
Schließung der Universität PrishLinë (1. September).
Das Parlament Kosovas ruft, nachdem vier Republiken Jugoslawiens bereits ihre Unabhängigkeit erklärt haben. die Republik Kosova aus (22. September).
Das Volk Kosovas nimmt mit dem Referendum die Erklärung einer souveränen und unabhängigen Republik Kosova an (26.-30. September).
Die Akademie der Wissenschaften und Künste Kosovas wird abgeschafft (5. Oktober). Ernennung der Regierung der Republik Kosova (Premieminister: Bujar Bukoshi).
1992 Beginn des unabhängigen höheren Unterrichts (Februar).
Legislative und Prasidentschaftswahlen (24. Mai);
Ibrahim Rugova wird zum Präsidenten der Republik gewählt.
Die Konferenz von London beinhaltet eine "Spezialgruppe" fiir Kosova (August).
Die Belgrader Regierung intensiviert die Repression.
1993-1995 Intensivierung und Ausweitung der Gewalt, der ethnischcn Säuberung und der Kolonisierung Kosovas.
Die Kosova-Albaner beantworteten die Aggression und Gewalt des serbischen Regimes in Kosova mit friedlichem Widerstand. Organisiert in politischen Parteien und geleitet vom Prinzip der Gewaltlosigkeit, unternehmen sie Anstrengungen, ihr eigenes Leben in allen Bereichen mit demokratischen Mitteln aufzubauen.
Die führende Partei ist die Demokratische Liga Kosovas (LDK) mit einem Mitgliederbestand von 600 000 und vielen ausländischen Sektionen. Der Führer der LDK, Dr. Ibrahim Rugova, wurde in den
Präsidenten- und Parlamentswahlen von 1992 zum Präsidenten der Republik Kosova gewählt.
Indem es auf friedlichem Wege das Prinzip der Selbstbestimmung verfolgte, drückte das Volk Kosovas seinen politischen Willen durch die folgenden demokratischen Handlungen aus:
Die verfassungsmäßige Erklärung der Unabhängigkeit, ausgerufen durch das Parlament Kosovas am 2. Juli 1990
Die Verfassung der Republik Kosova, angenommen am 7, September 1990
Das Referendum über die Unabhängigkeit, abgehalten vom 26. bis 30, September 1991, anlässlich dessen 99% der 87% Referendumsteilnehmer, für Kosova als unabhängigen und souveränen Staat optierten.
Die ersten mehrparteilichen Parlaments- und Präsidentenwahlen, abgehalten im Mai 1992 im Beisein internationaler Beobachter und Medien. Die LDK gewann mit 76% Stimmenanteil. Andere Parteien, die Sitze gewannen, waren die Parlamentarische Partei, die Bauernpartei, die Albanische Christdemokratische Partei.
Dem Parlament Kosovas wurde es indessen nie erlaubt zusammenzutreten. Ein Teil der Regierung Kosovas wurde gezwungen, aus dem Exil zu operieren.
Unterricht in Privathäusern und -Gebäuden sowie andere selbstorganisierte Institutionen entstehen laufend, um die Löcher im Erziehungswesen, im sozialen und kulturellen Leben zu füllen. Das wirtschaftliche Überleben ist möglich durch die aussergewöhnliche inter-albanische Solidarität. Die serbischen Behörden intervenieren jedoch ständig dagegen.
-----------------------
Das habe ich nicht geschrieben, sondern kopiert. Die Quelle ist nicht so neutral, doch nehmen wir an, es war so, und ich glaube auch, dass es so war.
Nun, die Albaner haben eine "Regierung" kreiert (was ja keine war, wie du auch sagst, weil sie auf Wiesen diskutiert haben).
Daraus folgere ich, dass die serbische Regierung von dieser Regierung wusste, aber sie als schwach bezeichnete, und sie nicht störte.
Die Albaner organisieren sich, massenweise treten viele in die Partei ein.
Warum habe ich 1981 dazugenommen?? Weil sich in den albanischen Gebieten in ex-YU zwei Pole gebildet haben:
1. Diejenigen, die etwas gewaltsam erreichen wollten.
2. Diejenigen, die etwas formell und mit Papierkram erreichen wollten.
Für Serbien war natürlich die 2. Gruppe besser (darunter gehörte auch Rugova). Die 1. Gruppe jedoch wurde vertrieben (1980-1994), und musste in den Ausland emmigrieren. Es gab aber auch eine 2. Verfolgung, diejenige, die "sein musste" damit die damalige autonome Regierung aufgelöst werden musste.
Also haben die Albaner eine parallele Regierung kreiert (so wie es die Serben heute in Nordmitrovica tun, welche von der serbischen Regierung unterstützt wird). Bei der albanischen parallel-Regierung konnte keine direkte Beziehung mit Beograd beachtet werden, doch die höchsten Männer wurden sicher von der Geheimpolizei geliebäugelt, und unter Druck gesetzt.
Jetzt kommt meine Kritik: Rugova war für die serbische Regierung der optimale Mann, damit er die Albaner in Schacht hält, damit sie nicht zum Aufstand wechseln. Wenn 800'000 auf die Strasse gehen würden, würde da die serbische Regierung noch etwas tun???
Wenn einer nur ein Protest an die Internationale Gemeinschaft gemacht hätte, so wäre das effektiver gewesen als Rugovas Arbeit.
Die Masse wurde organisiert, aber zum Aufstand konnte man nicht, weil selbst von Rugova wurde man daran gehindert!!! Rugova war also der 3. Geheimdienstmann, der dann die "radikalen" Albaner verhaften liess oder in den Ausland flüchten liess.
Die Zeit 1999 hätte schon 1991 passieren können, und ich garantiere dir, Kosova wäre 1995 eine Republik innerhalb Jugoslawien, und heute könnte sie bei der Diskussion von Montenegro mitreden, und auch ein legales Referendum, wie es Montenegro macht, abhalten.
was? ich hab doch geschrieben das es keine Rolle spiele wo man die Parlamentswahlen abhält sondern ob alle mitglieder anwäsend sind, man hätte die auch in Disneyland abhalten können udn die wären nach internationalem Recht völlig legitim.
Und was laberst du für zeug, von wegen die 2te Partei die nur papierkramm erledigen konnte.
Ich sag dir kurz und knapp wie ich das sehe, die Gelehrten, Doktoren, Profesoren, Historiker...ect. geschulte Politiker in verschiedenen Themen haben sich "SinnvolL" für Kosovo eingesetzt und viel getann mein guter, meinst du wirklich ne kallash in der Hand und abgehts SerbischePolizei kalt machen is so einfach? Ne die verteileten Lehrmateriel der Albanischen kulutur, heimlich mit ne wafe in der Hose.
Du und dein Gedankengut sind die radikale Version der zumglück miderheitlichen ALbanern, die lieber durch ihre Konkurenzdrang die albanische politik lähmen anstatt was zu fördern, ich hab das jetzt noch sehr sanft formuliert. Sorry aber für mich is das hinterwäldliches, radikales Bauerngeschwätz. Propaganda von den eigenen Reihen welches den Sinn hatt nur die Kunkurenz schlecht zu machen.
Bevor alllee anderen irgend was gepeilt haben, haben diejenigen schon für unsere Kultur gekämpft.
"Wer seine Ansicht mit anderen Waffen als denen des Geistes verteidigt, von dem muß ich voraussetzen, daß ihm die Waffen des Geistes ausgegangen sind.
Otto von Bismarck (1815-98 ), preuß.-dt. Staatsmann, Gründer d. Dt. Reiches u. 1871-90 dessen erster Kanzler"
Und ich bin stolz zu sagen dass uns die Waffen des geistes nie ausgegangen sind.
Und was laberst du für zeug, von wegen die 2te Partei die nur papierkramm erledigen konnte.
Ich sag dir kurz und knapp wie ich das sehe, die Gelehrten, Doktoren, Profesoren, Historiker...ect. geschulte Politiker in verschiedenen Themen haben sich "SinnvolL" für Kosovo eingesetzt und viel getann mein guter, meinst du wirklich ne kallash in der Hand und abgehts SerbischePolizei kalt machen is so einfach? Ne die verteileten Lehrmateriel der Albanischen kulutur, heimlich mit ne wafe in der Hose.
Du und dein Gedankengut sind die radikale Version der zumglück miderheitlichen ALbanern, die lieber durch ihre Konkurenzdrang die albanische politik lähmen anstatt was zu fördern, ich hab das jetzt noch sehr sanft formuliert. Sorry aber für mich is das hinterwäldliches, radikales Bauerngeschwätz. Propaganda von den eigenen Reihen welches den Sinn hatt nur die Kunkurenz schlecht zu machen.
Bevor alllee anderen irgend was gepeilt haben, haben diejenigen schon für unsere Kultur gekämpft.
"Wer seine Ansicht mit anderen Waffen als denen des Geistes verteidigt, von dem muß ich voraussetzen, daß ihm die Waffen des Geistes ausgegangen sind.
Otto von Bismarck (1815-98 ), preuß.-dt. Staatsmann, Gründer d. Dt. Reiches u. 1871-90 dessen erster Kanzler"
Und ich bin stolz zu sagen dass uns die Waffen des geistes nie ausgegangen sind.
@ besi
es geht um respekt den toten gegenüber?
wenn du diese frage mit ja beantwortest dann wäre das forum voll mit totenthreads.
Es geht in diesen beitrag doch um rugova.
für den niemand einen thread in forum geschrieben hätte, wenn er kein politiker gewesen wäre also muss man auch auf seine politik bezogen kritisch schreiben können, ohne dass das was mit respekt gegenüber den toten zu tun hat.
der rest ist für mich sowieso nur blaa.
ach ja und nochwas. Ich schreibe hier rein weil ich meine meinung äussern möchte und aus keinem anderen grund also verurteile nicht memschen wenn du nicht in Sie hineinblicken kannst. Ich schreibe nicht aus wut sondern weil ich so denke und das ist jezze das letzte was ich hier schreibe.
es geht um respekt den toten gegenüber?
wenn du diese frage mit ja beantwortest dann wäre das forum voll mit totenthreads.
Es geht in diesen beitrag doch um rugova.
für den niemand einen thread in forum geschrieben hätte, wenn er kein politiker gewesen wäre also muss man auch auf seine politik bezogen kritisch schreiben können, ohne dass das was mit respekt gegenüber den toten zu tun hat.
der rest ist für mich sowieso nur blaa.
ach ja und nochwas. Ich schreibe hier rein weil ich meine meinung äussern möchte und aus keinem anderen grund also verurteile nicht memschen wenn du nicht in Sie hineinblicken kannst. Ich schreibe nicht aus wut sondern weil ich so denke und das ist jezze das letzte was ich hier schreibe.
Da hast du wohl recht, weil er ja verstorben ist und man da schlecht in der Zukunftsform (wird) sprechen kann.Melissa23 hat geschrieben:
Und um rugova zu beurteilen brauche ich kein politik aas zu sein. Er ist nie etwas gewesen und wird es auch nie sein als präsident.
.
Aber so wie ich die Politik in der Schweiz und Kosova verfolgt habe, kann ich dir sagen, dass wenn ein anderer an der Spitze gewesen wäre, einer der nicht mit solcher Weitsicht politisierte, hätte sich die Schweiz extrem distanziert. Als damals die Geschichte war mit den UCK Konten hier usw. ,gab es eine sehr negative Auswirkung wie die Schweiz zu Kosova steht. Und ich bin sicher dass es vorallem Dr.Rugova zu verdanken ist, dass der Rest der Welt, Kosova überhaupt als verhandlungsfähig wahrgenommen hat.
Gruss Estra
Hier eine Nachricht Viktor...
Davon wollte ich dich überzeugen:
www.lajme.net
Llakaj: Me urdher te Enver Hoxhes kami hartuar planin per çlirimin e Kosoves me kodin «Shperthimi»
Ish-shefi i shtabit te pergjithshem te ushtrise shqiptare deri ne vitin 1982, Veli Llakaj ne nje interviste ne gazeten Shekulli ben te njohur planin teper sekret te hartuar pas demonstratave ne Kosoves, per clirimni e saj. Sipas Llakaj plani ishte koduar me emrin Shperthimi dhe synonte clirimin e Kosoves dhe viseve te tjera shqiptare ne ish-Jugosllavi. Sipas intervistes se Llakaj Plani u hartua me urdher personal te Enver Hoxhes i cili sipas intervistes kishte deklaruar se forcat e Traktatit te varshaves nuk do te nderhynin ne rast se ushtria shqiptare futej ne Kosove.
Per planin teper sekret ne fillim te viteve 90-te eshte folur por vetem ne pergjithesi.
Bild dir deine Meinung...
Ich will nicht auf die Ideologie eingehen, bitte vernachlässige es, wer E.H. war, sondern es geht mir mehr um den Plan...
Davon wollte ich dich überzeugen:
www.lajme.net
Llakaj: Me urdher te Enver Hoxhes kami hartuar planin per çlirimin e Kosoves me kodin «Shperthimi»
Ish-shefi i shtabit te pergjithshem te ushtrise shqiptare deri ne vitin 1982, Veli Llakaj ne nje interviste ne gazeten Shekulli ben te njohur planin teper sekret te hartuar pas demonstratave ne Kosoves, per clirimni e saj. Sipas Llakaj plani ishte koduar me emrin Shperthimi dhe synonte clirimin e Kosoves dhe viseve te tjera shqiptare ne ish-Jugosllavi. Sipas intervistes se Llakaj Plani u hartua me urdher personal te Enver Hoxhes i cili sipas intervistes kishte deklaruar se forcat e Traktatit te varshaves nuk do te nderhynin ne rast se ushtria shqiptare futej ne Kosove.
Per planin teper sekret ne fillim te viteve 90-te eshte folur por vetem ne pergjithesi.
Bild dir deine Meinung...
Ich will nicht auf die Ideologie eingehen, bitte vernachlässige es, wer E.H. war, sondern es geht mir mehr um den Plan...
Hier das ganze Interview... Im Shekulli gefunden. Morgen kommt das 2. Interview...Viktor hat geschrieben:hmmmm
Ekskluzive:-Veli Llakaj, ish-shefi Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë për 8 vjet radhazi dhe bashkëpunëtori më i afërt i Mehmet Shehut, në këtë numër flet për planin e çlirimit të Kosovës, të koduar “Shpërthimi”, përgatitur më 1980-ën nga ai dhe Maliq Sadushi, me porosi direkte të Enver Hoxhës e nën përkujdesjen e Mehmet Shehut. Hedh dritë e sjell fakte interesante të një pune konspirative, tepër sekrete të protagonistëve, për një fakt të shumëpërfolur nga media vendëse dhe e huaj.
Hartimi i planit "Shpërthimi" për çlirimin e Kosovës
Veli Llakaj
Plani është hartuar në prill të vitit 1980
Është publikuar nga media e huaj dhe si fakt (pa hollësi) edhe për një plan për çlirimin e Kosovës, a ka ekzistuar ky plan, kush janë hartuesit dhe ç’u bë?
Po ka ekzistuar një plan i tillë i hollësishëm e tepër sekret, i rëndësisë së veçantë, koduar “Shpërthimi”, hartues jam unë me Maliq Sadushin, nën drejtimin e Mehmet Shehut. Sigurisht, gjithçka bëhej me “OK!” e komandantit të përgjithshëm. Është hartuar në prill të vitit 1980, i cili nuk u vu në zbatim për arsye objektive në atë kohë. Është një problem që kërkon dhe do të bëjmë një trajtim veças për lexuesin tuaj. Por theksoj se ky plan tepër sekret i rëndësisë së veçantë ruhej në dy kasaforta; në një kasafortë të vogël ku ishte vetëm pjesa tekstuale dhe grafike e këtij plani dhe çelësat e kësaj kasaforte të vogël dokumentare mbaheshin nga Mehmet Shehu. Ndërsa kjo kasafortë e vogël ruhej në një kasafortë më të madhe të shefit të Shtabit të Përgjithshëm në një zyrë të veçantë të dokumenteve luftarake të Shtabit të Përgjithshëm dhe çelësat e kësaj kasaforte mbaheshin direkt nga shefi i Shtabit të Përgjithshëm dhe nga askush tjetër. Pra, ky rregull garantonte që asnjë njeri nuk mund të hapte këto dokumente pa qenë prezent ne të dy.
(Shkëputur nga intervista e Veli Llakajt, “Shekulli”, dt. 21 janar 2006)
Si do ta çlironte Shqipëria Kosovën.
Ka ekzistuar një plan tepër sekret i ushtrisë e shtetit shqiptar për ndërhyrje ushtarake në Kosovë, janë marrë të gjitha masat teknike e organizative, deri në detajet më të hollësishme për zbatimin e tij, me planëzim forcash e mjetesh, por për arsye deri tani të panjohura (bëhen publike pas 26 vjetësh nga hartuesit etj), ai nuk u vu në jetë. Kështu, i kthyer në legjendë pas vitit 1990 në median vendëse, por i deklaruar edhe nga media ndërkombëtare e zbulimet e huaja, (por pa hollësi), ky plan luftarak i koduar “Shpërthimi”, aq sa gjykohet e arsyeshme për publikim, sillet në faqet e gazetës sonë nga një prej hartuesve, ish-shefit të Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë në vitet 1974-1982, Veli Llakaj. Me këmbënguljen e vetë autorit për të qenë sa më i saktë në risjelljen e detajeve të këtij plani 26 vjet pas hartimit, Llakaj sjell edhe konsultën me bashkautorin, ish-zëvendësministrin dhe shokun e tij Maliq Sadushi. Siç pohohet nga Llakaj, ideja e Planit për çlirimin e Kosovës, e kërkuar nga Enver Hoxha, nis me një thirrje urgjente të tij e Mehmetit në zyrën e komandantit të përgjithshëm, shkëmbimin e mendimeve e deri te “garancia” e mbështetjes së Traktatit të Varshavës dhe kushtet në këtë operacion, ndërkohë që Shqipëria e kishte denoncuar dhe kishte dal nga ky pakt i vendeve të Lindjes. Ky plan që dihej nga pak veta (dy hartuesit, Enveri dhe Mehmeti), ruhej në një kasafortë dyfishe në një dhomë të veçantë të Shtabit të Përgjithshëm, me dy çelësa, njërin e mbante Mehmet Shehu dhe tjetrin Veli Llakaj. Për herë të parë, me detaje, që nga urdhri i Enver Hoxhës për hartimin e planit të ndërhyrjes ushtarake në Kosovë, takimet sekrete të Mehmetit e Veliut me nr. 1 të Traktatit të Varshavës, Viktor Kulikov e deri te fati i këtij plani të kyçur në kasaforta, jepen për lexuesin në këtë dosier.
Nga Kujtim Boriçi
Nesër do të lexoni:
-Garancia e Enverit: ”Traktati i Varshavës nuk do të pengojë ndërhyrjen tonë në Kosovë!”
- Si dhe nga e nisin punën hartuesit e planit „Shpërthimi“, Llakaj e Sadushi, nën drejtimin e Mehmet Shehut.
- Kush dhe si u blenë hartat e planit “Shpërthimi” në Austri.
Një takim i papritur
Një pasdite më merr në telefon Mehmet Shehu dhe më thotë se nesër në ora 09.00 duhet të jesh në zyrën e shokut Enver. Sigurisht, nuk do të ishte një takim sidokudo, por me siguri një takim pune, që do të kërkonte edhe sqarimet përkatëse për probleme të ushtrisë e mbrojtjes, siç bënte zakonisht në takimet tona mujore. I përgjigjem si gjithmonë “si urdhëron”, por për çfarë duhet të përgatitem, pra për t’i raportuar komandantit të përgjithshëm. Mehmeti nuk më thotë ndonjë gjë, por veçse shton se është një takim i thjeshtë për shkëmbim mendimesh; në atë takim do të jem edhe unë. Pavarësisht nga kjo thënie lehtësuese që më bëri Mehmeti, unë u përgatita për disa pyetje që mendoja se do të më bënte dhe përgjigjet që do t’i jepja, jo pak, por parashikova rreth 20-25 pyetje po dhe kaq përgjigje.
Të nesërme në orën e caktuar, sigurisht jo fikse, por disa minuta më parë, po prisja te parazyra e Enverit. Në orën fikse mbërriti Mehmet Shehu, si zakonisht, me një çantë dore të cilën nuk e lëshonte kurrë. Hymë brenda e Enveri na priti me shumë kënaqësi e përzemërsi, duke na porositur si zakonisht nga një kafe dhe nga një kokërr molle. I përdora ato që na serviri, por gjithmonë isha si në gjemba se ku do të dilte dhe si do t’i përgjigjesha. Fillimisht ai na krijojë një ambient shumë të ngrohtë, jo Mehmetit se ai ishte i përditshëm dhe për gjithçka, por për mua që takohesha rrallë me të.
Takimi në zyrën e Enverit
Bisedën e filloi me pyetjen se si jeni ju andej nga Komanda e Përgjithshme, ( se kështu e quante Enveri Ministrinë e Mbrojtjes), si janë shokët, po poshtë nëpër reparte si janë, si i keni lidhjet me ta, çfarë kërkesash imediate kanë dhe çfarë ndihme kërkojnë nga Komanda e Përgjithshme, si jua zgjidhni ju këto probleme, i keni mundësit apo jo etj. ”Kërkoni ndonjë ndërhyrjeje nga shoku Mehmet se ky ua zgjidh gjithçka, se është më i mirinformuar, më i lidhur me hallet e ushtrisë, pastaj vijnë shokët e tjerë e në fund vij edhe unë”, -theksoi mes të tjerave Enveri.
Në përgjigjet që i dhashë, që sigurisht deri këtu ishin shumë të thjeshta, ndërhyra e shtova se ju nuk vini në fund, shoku Enver, por për neve jeni gjithmonë i pari dhe hallet më të ndërlikuara po ju do të na i zgjidhni etj.
Mbasi e krijojë këtë ambient tepër të ngrohtë, më pyeti: ”Ju, si shtatmadhor, a i ndiqni situatat e komplikuara në Jugosllavi e veçanërisht në Kosovë, Mal të Zi, Maqedoni e më gjerë?” Në këtë rast unë mendoj se kam qenë disi i privilegjuar nga shokët e tjerë, me përjashtim të shokut Llambi Gegprifti, pasi edhe unë merrja buletinin e lajmeve speciale, por këto nuk i monopolizoja thjesht si person, por ua jepja dhe zëvendësministrave t’i lexonin e veçanërisht Drejtorisë së Zbulimit, shokut Eqerem Osmani që edhe ai të ishte po aq sa unë i informuar për këto probleme së bashku me shokët e tij të zbulimit.
I shpjegova me hollësi se ne i ndjekim me shumë vëmendje dhe jemi në dijeni të plotë të çfarëdo situate, të demonstratave masive të popullsisë së këtyre treva dhe në mënyrë të veçantë të studentëve të Universiteti të Prishtinës. Gjithashtu, me keqardhje - i shtova më tej- po përjetojmë dhe reprezaljet që po bëjnë revizionistët jugosllavë mbi popullsinë shqiptare të pambrojtur. Duket se i pëlqyen këto njohje, por nuk bëri asnjë ndërhyrje apo prononcim për sa dëgjoi.
Pyetje tjetër interesante ishte sepse ai kërkoi me imtësi të dinte, sikurse edhe mund ta dinte shumë mirë edhe nga burime të tjera të zbulimit të jashtëm, që duhet thënë se ata ishin aq të mirinformuar, e më shumë nga ne. Shpjegova me detaje përqendrimin e të gjitha forcave të ushtrisë Jugosllave në Kosovë, në Maqedoni dhe në Mal të Zi, duke dhënë dhe vend dislokimet e tyre në çdo komunë, efektivat, armatimin e lehtë e të rëndë, etj., të dhëna këto që duhej t’i dinte përmendësh çdo kuadër ushtarak i çdo rangu. Shtova se kudo në këto dislokime nuk kemi asnjë të dhënë se a ka oficer madhor komandues shqiptar në krye të këtyre njësi, me përjashtim të Kërçovës në Maqedoni që komandanti i divizionit, gjeneral Ibrahimi, është shqiptar dhe me prirje të theksuara, me aq sa dinim, pro shqiptare.
Duke dëgjuar këtë lloj përshkrimi apo panoramën që i bëmë, ai më pyeti: ”Si thoni ju të Komandës së Përgjithshme dhe të Shtatmadhorisë, mundet që ne të bëjmë një ndërhyrje ushtarake për çlirimin e popullsisë shqiptare në këto treva për t’i çliruar një herë e përgjithmonë nga thundra revizioniste e fashiste, ashtu siç ndërhymë edhe gjatë Luftës Antifashiste Nacionalçlirimtare?” Ky propozim më çuditi, por edhe më hutoi, dhe isha në vështirësi e dilemë, që përse nuk ia bënte këtë pyetje Mehmet Shehut, por mua? Jam i bindur se ata të dy këtë çështje mund ta kishin shoshitur disa herë dhe kanë rënë dakord, por tani, si duket, ka ardhur koha te konkretizimi dhe përgatitja e ndonjë plani operacioni luftarak.
Qëndrimi im ishte disi indiferent, por i trembur. Në moment nuk dhashë asnjë përgjigje, por thjesht mblodha supet, çka do të thoshte se nuk jam në gjendje t’i përgjigjem. Enveri me një herë ndërhyri.”Përse heziton, çfarë të mundon, pse nuk ke besim!” Atëherë e mblodha veten dhe iu përgjigja: “Shoku Enver, në situatën aktuale të krijuar, kur regjimit serb po i digjet toka nën këmbë nga forcat kryengritëse të popullatës shqiptare kudo në trevat e banuara nga shqiptarët edhe mund të ndërmerret një operacion i tillë, por ne nuk kemi atë fuqi jo vetëm goditëse, por as të shpejtësisë së mjeteve të blinduara ta bëjmë këtë në kushte kur në këtë situatë mund të ndërhyjnë Forcat e Traktatit të Varshavës të dislokuara në Hungari, Bullgari e Rumani, pra po ndërhynë këto forca, ne jemi të dështuar!”. “Sepse, -vazhdova t’i flisja më tej Enver Hoxhës, -këto (Forcat e Traktatit të Varshavës) do të vijnë më shpejt se trupat tona jo vetëm në Gjilan-Prishtinë-Ferizaj-Mitrovicë-Klinë, por unë mendoj se në momentin kur ne të kemi hyrë në Prizren nga drejtimi i Kukësit dhe Hasit, në Gjakovë-Pejë-Deçan nga drejtimi Tropojës, apo në Strugë nga drejtimi Librazhd-Rajcë etj. Forcat e Traktatit të Varshavës në bashkëveprim me forcat e ushtrisë jugosllave kanë mbërritur përafërsisht në Tharandë (Suharekë) Malishivë-Rahovec.” Kurse në drejtim të Maqedonisë, -vazhdova unë më tej- që ne mund të futemi nga Rajca mbi Strugë ose nga Tre Portat e Korabit drejt Kërçovës ose në çdo drejtim tjetër, forcat kundërshtare na kanë marrë Kërçovën bashkë me divizionin e gjeneral Ibrahimit.
Pa mbaruar akoma argumentet që po jepja, Enveri më ndërpreu dhe më thotë: “Po sikur ta rregulloj unë me Mehmetin që Forcat e Traktatit të Varshavës të mos futen, a mund të futemi në luftë e të çlirojmë Kosovën?” Pashë i përqendruar, pa kuptuar fillimisht se ku donte të dilte, ndërsa më pas do të kuptoja disa gjëra që as më kishin shkuar ndërmend deri në ato momente që isha në krye të Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë.
02/02/2006
http://www.shekulli.com.al/index.php?pa ... wsID=90183
Ja, eben, das ist das Problem, man hört viel:Viktor hat geschrieben:ICh hab schon mal was so ähnliches gehört aber ich hab immer gedacht Hoxha hätte da dazwischen gefunkt...?!?!?!??!?!?!
Soll das der SChluss ein? gibts keine Fortsetzung? würde gerne wissen was noch geschah,
hier die Fortsetzung:
Ekskluzive: Veli Llakaj, ish-shef i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë dhe zëvendësi i parë i ministrit të Mbrojtjes, në këtë numër tregon se si u përgatit dhe u mbrojt plani sekret i ndërhyrjes ushtarake të Shqipërisë për çlirimin e Kosovës, personat që hartuan dhe u njohën me ‘të si dhe masat ruajtëse e përgatitja me shtabe e trupa për zbatimin konkret të tij.
Enveri: “Me Traktatin e Varshavës e rregulloj unë dhe Mehmeti!”
Veli Llakaj
Plani “Shpërthimi” për çlirimin Kosovës
Riparimi i një padrejtësie historike, ndarja e Shqipërisë me kufijtë e vitit 1913, lënia jashtë saj e Kosovës, tashmë vjen një moment që nga krerët e atëhershëm të shtetit shqiptar, ndreqja e kësaj padrejtësie, të shikohej nëpërmjet një ndërhyrje ushtarake. Siç është përfolur në opinion, në median vendëse dhe të huaj, veçanërisht pas vitit 1990, por siç konfirmohet në detaje edhe nga ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë në vitet 1974-1982, Veli Llakaj, në shënimet e tij për çlirimin e Kosovës nga ushtria shqiptare, u përgatit një plan tepër sekret i rëndësisë së veçantë, që njihej vetëm nga 4 veta gjithsej, e që ishte gati për t’u vënë në zbatim. Në funksion të ndërhyrjes ushtarake, siç mësohet nga dokumentet e kohës dhe rrëfimet e protagonistëve, janë zhvilluar një sërë stërvitjesh të ndryshme me shtabe e trupa në atë kohë, me rikonjicione të plota, deri në precizimin e detyrave për të gjitha nënrepartet, repartet e njësitë që do të merrnin pjesë në çlirimin Kosovës. Enver Hoxha si komandant i përgjithshëm i Forcave të Armatosura, u lë detyrë vetëm 45 ditë hartuesve të planit “Shpërthimi”, Veli Llakajt e Maliq Sadushit. Por ajo që bie në sy gjatë shënimeve dhe që ishte e pabesueshme për kohën, e pse jo deri në ditët e sotme, është fakti i sigurisë që garantonte Enveri se Traktati i Varshavës nuk do të ndërhynte në luftime për të penguar çlirimin e Kosovës nga ushtria shqiptare. Kjo për faktin se Shqipëria jo vetëm kishte dalë nga ky pakt ushtarak i vendeve të Lindjes, por e kishte denoncuar atë botërisht si organizëm pushtues. Mbi këtë bazë e garanci të komandantit të përgjithshëm të Forcave të Armatosura, dy ushtarakët madhorë shqiptarë, së bashku me Mehmet Shehun, hartojnë planin e ndërhyrjes ushtarake “Shpërthimi” dhe përgatisin forcat e mjetet për realizimin e tij. Por ka qenë kushti i vënë nga Traktati i Varshavës dhe komandanti i tij, Viktor Kulikov, (me të cilat do të njihet lexuesi në numrat në vazhdim) në takimet sekrete me dyshen Mehmet-Veli, që do të mbanin për shumë kohë të kyçur në kasaforta të dyfishta këtë plan ndërhyrjeje. Në këtë numër, Llakaj sjell për lexuesit detaje interesante gjatë kontakteve me Enverin, bashkëpunimin me Mehmetin etj., dhe si u realizua kjo detyrë.
Nga Kujtim Boriçi
Nesër do të lexoni:
-Përfundimi i planit “Shpërthimi” dhe mbrojtja e tij para komandantit të përgjithshëm. Maketi i fushëbetejës në një nga mjediset e siguruara të Komitetit Qendror.
- Si dhe pse u vendos që me planin sekret për ndërhyrjen ushtarake në Kosovë të njihen kundrejt firmës edhe Adil Carcani, Ramiz Alia dhe Kadri Hazbiu.
- Masat ruajtëse të dokumentit, përgatitja me shtabe dhe trupa për zbatimin tij në terren.
Propozim interesant dhe befasues
Isha përgatitur t’i raportoja Enverit për çdo problem në strukturat e ushtrisë, por nuk e kisha menduar se thirrja ime urgjente në zyrën e tij së bashku me Mehmet Shehun do të kishte një tematikë tepër të rëndësishme, për mua, të papritur! Gjithsesi, nën efektin e “garancisë” që më afroi Enveri me shprehjen: “Po sikur ta rregulloj unë me Mehmetin që forcat e Traktatit të Varshavës të mos ndërhyjnë, a mund të futemi e të çlirojmë Kosovën?”, duhej të bëja llogaritë shumë shpejt e të përgjigjesha. Të them të drejtën u shushata fare, se si ka mundësi kur ne shaheshim përditë me revizionistët e të gjitha vendeve të Lindjes e në mënyrë të veçantë me ata sovjetikë, si mund ta rregullonin këta këtë çështje luftarake kaq kapitale! Pa u menduar fare, por me një analizë të shpejtë që bëra të raportit të forcave e situatës luftarake në luftën e pritshme, i përgjigjem: “PO!”. Bëhet fjalë për më shumë se dy dekada e gjysmë më parë, e ndoshta, ky moment e kjo bisedë ka qenë i pari për mua të mësoj se ç’është politika, ku jo çdo gjë që thuhet e premtohet haptas, është e do të bëhet ashtu siç thuhet; përkundër, në të shumtën e rasteve, ndodhe kundërta!
Pasi e pranova këtë version, megjithëse jo shumë bindës për mua, duke menduar se këta kërkojnë të më fusin në valle që të bëhet një plan i ndërhyrjes ushtarake për çlirimin Kosovës dhe pastaj shohim e bëjmë sipas situatave që mund të krijohen. Enveri më merr mendimin se sa kohë më duhen ta paraqes planin tek ai dhe Mehmeti për miratim. Unë ju përgjigja se kjo varet me sa persona do të punojnë për hartimin e tij. Ndërhyn Mehmeti: ”Do të punosh vetëm me një person dhe unë, (pra, Mehmeti, V. Ll. ), do të jem në krye të këtij grupi pune”. Kërkova 30 ditë kohë. Enveri më thotë: ”Po të lëmë 45 ditë, por plani të jetë i argumentuar saktësisht e deri në çdo detaj nga ana ushtarake”. Marrja e detyrës u bë fakt i kryer, ishte një detyrë e vështirë, jo e lehtë, por thellë ndjeva një gëzim e kënaqësi të pa provuar. Meqenëse më lejohej të bashkëpunoja vetëm me një njeri, nuk ishte e lehtë të zgjidhja e për më tepër të vendosja vetë. Kërkova se a kishin ata ndonjë mendim se me cilin do të punoja unë. Enveri më thotë: ”Zgjidhe vetë!” Propozova nja tre persona, ndër kuadrot më të lartë e më të përgatitur ushtarakë të vendit. Pasi dëgjojnë, Mehmeti i thotë Enverit: ”Do të punojë vetëm me Maliq Sadushin që është zëvendësministër i Mbrojtjes, është i aftë, konspirativ, ka mbaruar akademinë ushtarake “Frunze”, ndërsa unë do të jem në krye të këtij grupi!”. Mehmeti i kishte idhuj të gjithë ata ushtarakë që kishin mbaruar akademitë ushtarake “Frunze” dhe “Vorshillov”, por Maliqi qe i përzgjedhuri i tij, edhe për faktin se ka qenë partizan i Brigadës 5 Sulmuese në çlirimin e Kosovës dhe e njihte shumë mirë terrenin, garanci kjo e domosdoshme për një planëzim e zbatim të saktë të planit luftarak. Për mua, ishte një kënaqësi tepër e veçantë se do të punoja me Maliqin për hartimin planit për ndërhyrjen ushtarake në Kosovë, për faktin se ishim shokë, kolegë, njiheshim mirë, si dhe ishte profesionalisht tepër i aftë.
Fillimi i punës për përgatitjen e planit
Ajo natë, për mua, ishte një natë ankthi. Vrisja mendjen se si do të veprohej më tej, çfarë detyra do të merrja, si do ta filloja punën, çfarë vështirësish do të hasja, e shumë e shumë gjëra të tjera. Gjithçka kishte ardhur papritur, e tashmë suksesi i planit dhe operacioni i pritshëm varej nga ne.
Të nesërmen e asaj dite Mehmet Shehun vjen në zyrat e Ministrisë së Mbrojtjes Popullore, më thirri mua dhe shokun Maliq Sadushi, ku na precizoj detyrat përkatëse, na dha orientime shumë precize ashtu siç t’i jepte ai. Afërsisht na përcaktoi zonat e veprimeve luftarake të çdo korpusi që do merrte pjesë në këtë operacion, brigadat e këmbësorisë, të tankeve, të artilerisë dhe llojeve të armëve e shërbimeve për çdo specialitet, afërsisht vendkomandën e grupit operativ të Shtabit të Përgjithshëm që do të drejtonte operacionin, disa vendkomanda rezervë në drejtimin e Maqedonisë e të Malit të Zi, vendkomandat e korpuseve e të brigadave, drejtimet e goditjeve kryesore për çdo drejtim, rezervat materiale në ushqim, veshmbathje e medikamente mjekësore etj. Na përcaktoi afërsisht edhe të gjitha njësitë ushtarake që do të merrnin pjesë në operacion, duke caktuar edhe njësitë sulmuese apo repartet e zbulimit që do të vepronin në terrenet më të vështira e që do të jepnin goditje rrufe e në befasi. Pasi na dha detyrat e mësipërme, Mehmeti shtoi: “Unë kaq munda t’u jap për sot, ju i shikoni dhe veproni me kompetencë vetë, ashtu si ta gjykoni dhe mos i qëndroni strikt këtyre që ju them unë”.
Ai u interesua shumë edhe për hartat topografike me të cilat do të përpilohej plani, duke më porositur mua që të shikoj me shumë kujdes hartat që të jenë sa më të reja e të kenë sa më shumë objekte, në të kundërt dërgoni me urgjencë në Austri ose Zvicër. Për këtë Mehmeti shtoi: “Të merrni hartat më të fundit (të reja e me shumë objekte), mos llogarisni çmimin se sa janë!”. Më pas shtoi: ”Kjo punë kërkon operativitet, iniciativë dhe marrje përgjegjësie mbi vete, e mos u mbytni me një pikë uji!”. Pra, si duket, ai (M.SH) kishte menduar e punuar tërë natën dhe të nesërmen na i komunikoi ne këto detyra. Për problemin e hartave, u konsultova me shefin e Degës së Topografisë në Ministrinë e Mbrojtjes shokun Limoz Alimucaj dhe drejtorin e Institutit të Topografisë shokun Përparim Likaj. Mbasi ju kërkoj hartat për një studim të hollësishëm të terrenit, në trojet etnike shqiptare (Mali i Zi-Kosovë-Maqedoni), pa u treguar qëllimin e vërtetë pse i doja. Ata më rekomanduan, sipas të dhënave që kishin, se harta të tilla me objekte të sakta e të imtësishme kishte kryesisht në Austri. Atëherë bisedova me Përparim Likën dhe ai u dërgua në Zvicër për blerjen e këtyre hartave, i shoqëruar nga një punonjës i Ministrisë së Punëve të Jashtme, pjesëtar i zbulimit të jashtëm. Këto harta u blenë me ato çmime që afruan austriakët. U sollën në Shqipëri, u përgatitën nga grupi përkatës i Institutit të Topografisë dhe iu dhanë Shtabit të Përgjithshëm në përdorim. Pra, plani i ndërhyrjes ushtarake në Kosovë, i quajtur “Shpërthimi”, u përgatit mbi bazën e këtyre hartave që kishin të dhëna të hollësishme të terrenit dhe objekteve përkatëse.
03/02/2006
http://www.shekulli.com.al/index.php?pa ... wsID=90233
Den dritten Teil habe ich nicht mitgekriegt, weil man bei ShekulliOnline zahlen muss, wenn man einen Text aus dem Archiev holen kann. Wenn du den 3. Teil hast, so poste das hier bitte, würde sie auch mal lesen.Viktor hat geschrieben:jaja ich warte immer noch auf den 3ten Teil, dan können wir reden
Ich habe aber diesen 4. Teil:
Ekskluzive: Në këtë numër, ish-Shefi i Shtabit të Ushtrisë Shqiptare në vitet 1974-1982, Veli Llakaj tregon se si ai së bashku me zëvendësministrin e Mbrojtjes, Maliq Sadushi, nën drejtimin e Mehmet Shehut, e me përkujdesjen e Enver Hoxhës, përgatitën planin e ndërhyrjes ushtarake për çlirimin e Kosovës, të koduar “Shpërthimi” si dhe argumentimin e mbrojtjen e tij, para Komandantit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura.
Plani “Shpërthimi”, përgatitet dhe mbrohet para Enverit
Veli Llakaj
Nesër do të lexoni:
-Përgatitja në terren për zbatimin e planit të ndërhyrjes ushtarake në Kosovë, koduar “Shpërthimi”
-Thirrja urgjente në shtëpinë e Mehmet Shehut dhe mbyllja e Planit në kasaforta me disa kyça
Detajet e hartimit të një plani “Top-Sekret!”
Një punë voluminoze nga ana tekstuale dhe grafike, shoqëruar me sigurimin e bazës materiale dhe ndërtimin e moketit të terrenit luftarak, nga dy ushtarakët më të lartë të vendit, përkatësisht Veli Llakaj e Maliq Sadushi, brenda një afati kohor prej 45 ditësh të dhënë nga Komandanti i Përgjithshëm Enver Hoxha, çon në përgatitjen e planit të koduar “Shpërthimi”, për ndërhyrje ushtarake në çlirimin e Kosovës. Mehmet Shehu, në atë kohë Kryeministër i vendit e njëkohësisht Ministër i Mbrojtjes, që ishte ndërkohë dhe drejtues i planit, siç konfirmon në shënimet e tij Veli Llakaj, ka dhënë një kontribut tepër të çmuar në të gjitha fazat e punës, që nga ideja, llogaritja e raportit të forcave e mjeteve, detajet e ndeshjes në fushën e luftimit etj. E gjithçka është kryer me përgjegjësi e me sekret tepër të madh. Njëkohësisht, hartuesit, (që duhet të ishin dhe zbatuesit e “Shpërthimit” në terren), janë përgatitur dhe për mbrojtjen e këtij Plani para Enver Hoxhës.
Në shënimet e tij, autori Veli Llakaj jep gjithashtu detaje tepër interesante, të panjohura deri tani, që nga interesimi i Enverit për mbarëvajtjen e punës, deri tek transferimi i maketit plastik (terreni në miniaturë) nga zyra sekrete e Shtabit të Përgjithshëm, në një nga sallat e Byrosë Politike të Komitetit Qendror, ku duhet të shihej e miratohej nga Enver Hoxha. Gjithçka bëhet në konspiracion të plotë, brenda afateve të caktuara, miratohet nga Komandanti i Përgjithshëm dhe nis puna teorike e praktike e Shtabit të Përgjithshëm për përgatitjen e Shtabeve të reparteve, njësive dhe trupave që ishin planëzuar të merrnin pjesë, në këtë operacion luftarak.
Nga Kujtim Boriçi
Si u vendos dhe si u punua ky plan
Mbas mbarimit të punimit të këtij plani, ku dora e fundit ju dha nga Mehmet Shehu, i cili bëri dhe ndryshimet përkatëse për çdo njësi dhe për çdo drejtim, tashti ai ishte gati për miratim. Të gjitha ndërhyrjet, ndryshimet apo më saktë sugjerimet e Mehmetit, që u ripërfshinë në Planin “Shpërthimi”, u bënë në konsultë me mua dhe Maliqin.
Pas kësaj pune me shumë përgjegjësi, unë do të theksoja se shoku im Maliq Sadushi ka meritë të veçantë në këtë çështje, pasi me mendimet e njohuritë e pashtershme të tij, punoi që nga fillimi deri në fund, derisa materiali u dorëzua në destinacion dhe u quajt i pranueshëm, për t’u vënë në zbatim pa hezitim. Ky material është daktilografuar nga sekretari personal i Mehmet Shehut, Peçi Kalluçi dhe askush tjetër nuk ka parë apo ka pasur dijeni për të, kurse të gjitha hartat përkatëse, janë punuar nga unë mbi bazën e materialit teorik, i parë dhe i konsultuar me Maliq Sadushin.
Paraqitja e materialit te Enver Hoxha
Disa ditë më vonë, mbasi Mehmeti i kishte raportuar Enverit se plani është gati, ky i kishte kërkuar që, kur t’a shikoni të arsyeshme mund ta shikonte. Haxhi Kroi, ish-sekretar personal i Enverit, më merr në telefon dhe më thotë se nesër në ora 10.00, të kërkon Komandanti në zyrë bashkë me atë materialin. Në vazhdim të bisedës, Haxhiu shtoi se nuk i kishte thënë se për çfarë materiali bëhej fjalë. Falenderova Haxhi Kroin dhe i thashë se e di çfarë materiali kërkon shoku Enver. Në orën e caktuar shkova dhe ju paraqita ushtarakisht. Më ftoi të ulem si zakonisht, më pruri një kafe, filloi bisedën tepër shoqërore, për të më hequr sado pak emocionet që mund të kisha. Ishim vetëm për vetëm. (Shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë, Veli Llakaj dhe Komandanti i Përgjithshëm i F.A., Enver Hoxha). Siç e kam thënë edhe në shënimet e mëparshme, ishte normë që Shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë, takohej çdo muaj me Komandantin e Përgjithshëm të Forcave të Armatosura, për raportim rreth problemeve të ndryshme në ushtri apo në fushën e mbrojtjes së vendit, por ky takim i radhës me Enver Hoxhën, ishte ndryshe, krejt i veçantë e për një problem tepër të rëndësishëm.
Pas pak, unë isha gati që t’i raportoja për çka ai më kishte thirrur. Nxora materialin teorik, dhe i tregova se gjithçka që kanë hartat, janë të pasqyruara e mbi bazën e materialit teorik. Ndofta nuk i erdhi mirë që ia thashë këtë detaj, se e pashë që nuk reagoi si duhet, pra, pashë ndryshimin nga gjendja e mëparshme në fizionominë e tij. E shfletoi komplet materialin teorik, por pa e lexuar me kujdes, pra kalimthi, diku lexonte me kujdes, diku e kthente fletën shpejt. Në fund, kërkoi hartat. I vendosa mbi tavolinë atje ku ishte ulur, por ai u ngrit menjëherë në këmbë dhe kërkoi të hapen plotësisht mbi tavolinë. Këto i pa me shumë kujdes dhe diku bënte ndonjë pyetje. Në fund, më thotë se materialin do e këndojë me shumë kujdes, por hartat nuk mund ti shikojë dot. Më pyeti: “A ka ndonjë formë tjetër për të mi treguar më konkretisht së në terren?”. I përgjigjem: “Shoku Komandant ne kemi një topolastik në Shtabin e Përgjithshëm, apo maket relievi që ka gjithë të dhënat e Shqipërisë Etnike, atje mund ta shikoni shumë mirë, sikur të jeni në terrenin konkret ku do të zhvillohen veprimet luftarake!”. Duke ma aprovuar këtë ide, ndërhyri duke kërkuar një mundësi për të ardhur në Ministrinë e Mbrojtjes, një objekt, pasi ardhja thjeshtë për të parë Planin luftarak në terrenin plastik, mund të krijonte mundësi apo premisa për hamendje të ndryshme, që gjithsesi, nuk do të ishin në funksion të ruajtjes së sekretit.
Për këtë i propozova që ai mund të merrte një takim me kuadrot e Ministrisë së Mbrojtjes, dhe atje pas takimit në zyrat e Shtabit të Përgjithshëm, mund ta shikojmë mjaftë mirë e tepër natyrshëm. Ai këtë mendim, nuk di pse, nuk e përkrahu, por kërkoi që unë të shikoja sallën e Byrosë Politike dhe mundësinë e vendosjes atje. Kështu u bë, e pamë sallën dhe ajo ishte e bollshme. Atëherë urdhëroi Haxhi Kroin ta boshatisë zyrën e të më dorëzojë mua çelësat për të punuar. Sigurisht, nuk kishte sesi të mësohej nga të tjerët, qoftë dhe njerëzit më pranë Enver Hoxhës, se përse më duheshin konkretisht mua çelësat e sallës së Byrosë Politike, pasi unë isha Shef i Shtabit të Përgjithshëm dhe kisha probleme pune me Komandantin e Përgjithshëm. Për ta vendosur maketin dhe të hidhja gjithë situatën në maket nga harta, i kërkova 10 ditë kohë, për të cilën ai ishte dakord. Nuk i thashë asgjë për vështirësitë që kërkoheshin në montimin e këtij maketi, sepse ai kërkonte specialistë topografë dhe kështu, mundësia e dekonspirimit ishte evidente.
Para se të largohesha, Enveri më thotë: “Veli, mi sistemo të gjitha materialet dhe ma mbyll këtë kasafortë!”. Kështu bëra. Më pas, ai thirri Haxhi Kroin dhe i tha që kasafortën e vogël ku ishin dokumentat t’a fuste në kasafortën e tij (Enverit), që e kishte në fund të zyrës ose në të hyrë të derës. Haxhiu futi materialet dhe i dorëzoi çelësat e kasafortës Enverit. Ai më tha të marr çelësat e kasafortës që mbylla unë. Kështu bëra. I mori çelësat e kasafortës së tij, e ashtu si ato nikoqiret e mira, i vari në rripin e pantallonave. Ishte për ta patur zili, një veprim i tillë. Enveri, para se unë të largohesha prej tij, më kërkoi dokumentin që tregonte se a i mora në dorëzim materialet luftarake për t’i firmosur?! U ndodha ngushtë dhe i thashë: “Nuk kam marrë asnjë lloj dokumenti, që tua jap juve ta firmosni!”. Me takt, por prerë, Enveri këtu ndërhyri, më tërhoqi vëmendjen se rregulli është rregull dhe sekreti është sekret, kjo nuk ka asnjë përjashtim. “Prandaj mos e bëni më këtë gabim!!”,- shtoi në fund të bisedës.
Tani nisnin vështirësitë e tjera për mua, së pari ato teknike për çvendosjen e montimin e maketit plastik në sallën e Komitetit Qendror, e së dyti, personat që do të ingranoheshin në këtë punë, pasi për një gjë të tillë duheshin specialistë.
Njoftoj Mehmet Shehun për këtë vështirësi, dhe ai ra dakord që Drejtori i Institutit të Topografisë, Përparim Likaj dhe Shefin e Degës së Topografisë pranë Shtabit të Përgjithshëm, Limoz Alimuçaj, duke ju thënë se: “Komandanti kërkon dhe një herë të shikojë Planin Operativo-Strategjik të Mbrojtjes së vendit, në një nga mjediset e Komitetit Qendror”. Po kush mund ta besonte, sidomos Përparimi që kishte blerë dhe hartat jashtë shtetit. Gjithsesi, ata ushtarakë të talentuar, ndonëse jam i sigurtë se diçka, në mos më shumë, kishin kuptuar, asnjëherë nuk hapën gojë, as edhe shumë më vonë.
Pas vendosjes së maketit dhe hedhjes së situatës, njoftova Komandantin se jemi gati për ta demonstruar gjithë materialin ne maket. Pas dy ditësh më thirri, dhe e pamë gjithë materialin e operacionit një e për një, gati më shumë se 2 orë. Ishte tepër kurioz të dinte dhe saktësira e hollësira, përveç atyre që kishte lexuar në materialin teorik. Mbasi mbaruam, më porositi që kam biseduar dhe me Mehmetin, e këtë materal duhet ta lexojnë Adil Çarçani, Ramiz Alia dhe Kadri Hazbiu në zyrat e Shtabit të Përgjithshëm, kundrejt firmës. Lajmërimin, më tha më tej Enveri, do ta bëjë Mehmeti. Kështu u bë dhe këta persona e kanë lexuar materialin teorik dhe mbas materialit, kanë firmat përkatëse.
Dieser Teil ist sehr interessant. Ich publiziere ihn hier, damit er vollständig ist. Wie gesagt, den 3.Teil habe ich nicht, wer ihn zufällig hat, soll ihn doch drauftun. Das ist wohl der letzte Teil des Interviews.
Ekskluzive / E vërteta për ekzistencën dhe arkivimin e planit të ndërhyrjes ushtarake për çlirimin e Kosovës, si dhe të pavërtetat e spekulimet e ndonjë ish-ushtaraku periferik në strukturat ushtarake të kohës, janë shënimet e radhës që ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë dhe zëvendësministër i parë i Mbrojtjes në vitet 1974-1982, Veli Llakaj, jep sot për lexuesin.
E vërteta dhe spekulimet rreth planit të ndërhyrjes në Kosovë
Veli Llakaj
Ruajtja e sekretit, “leksion“ i Llakajt për spekulantët
Konspirativ dhe fanatik për të mos bërë publik në detaje shkaqet që çuan në arkivimin përkohësisht të planit “Shpërthimi”, ndonëse në median vendëse dhe atë të huaj është folur e shkruar edhe për këtë fakt, në këtë numër të gazetës Veli Llakaj, ish-bashkëpunëtori më i afërt ushtarak për 8 vjet i “poliagjentit” Mehmet Shehu, dhe një nga dy hartuesit e këtij plani, jep vetëm sasinë e forcave të planëzuara për realizimin e ndërhyrjes. Sipas tij, rreth 65% të forcave do të futeshin në operacion direkt në territorin e Kosovës, ndërsa 30% në krah, përkatësisht nga Maqedonia dhe Mali i Zi. Plani parashikonte gjithashtu të niste me një numër 30 mijë forcash, por që në vazhdim të zgjidhjes së detyrës luftarake, me anë të mobilizimeve, do të shkonte në 150 mijë. Por si një nga hartuesit e këtij plani luftarak, ashtu si dhe kolegu tjetër, Maliq Sadushi, ish-zëvendësministër i Mbrojtjes në të njëjtën kohë, autori Llakaj në këto shënime të radhës nuk rri pa u ndalur në disa spekulime të disa autorëve (ndonjëri dhe ushtarak) që pas vitit 1990, duke dashur të nxijnë udhëheqjen e kohës, figurën e Enver Hoxhës, ”armiqësinë e tyre për Kosovën” e vlerësojnë të paqenë edhe trillim ekzistencën e një plani të ndërhyrjes ushtarake për çlirimin e Kosovës. Si ish-ushtarak madhor e fanatik për ruajtjen e sekretit, autori i komunikon opinionit atë që konfirmohet nga njerëz konkretë, protagonistë të kohës, (ndër kryesorët edhe ai), por që ka ekzistuar deri vonë në arkivat sekrete të Ministrisë së Mbrojtjes, por edhe faktin e ekzistencës deri vonë të këtij materiali në kasafortat e Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë. E kjo, sipas tij, bëhet për hir të vërtetës.
Nga Kujtim Boriçi
Nesër do të lexoni:
-Të tjera mistere për bandën e Xhevdet Mustafës.
-Thënia e Kadri Hazbiut: “Kjo bandë kërkon një kurban!”
-Përballja e Kadriut me pjesëtarin e gjallë të bandës.
Pak për forcat që do të merrnin pjesë te “Shpërthimi!”
Këto forca ishin planizuar që 65 për qind do të ndërhynin në drejtimin e Kosovës, 35 për qind në drejtimet e Maqedonisë dhe Malit të Zi. Në Kosovë, sipas strukturës luftarake që ishte parashikuar, do të inkuadroheshin në këtë operacion 30 mijë forca, kurse parashikimi i më vonshëm ishte që ato të rriteshin me mundësi mobilizimi deri afërsisht 150 mijë forca, kurse në Maqedoni ishin parashikuar të futeshin në operacion të organizuar deri afërsisht 6-8 mijë forca, kurse në Mal të Zi deri 4 mijë forca.
Të gjithë këto forca ishin parashikuar të armatoseshin me të gjitha llojet e armëve, municioneve përkatëse, veshmbathje dhe medikamente mjekësore. Furnizimi i tyre ishte parashikuar njëlloj si forcat tona me të njëjtat kritere.
E vërteta dhe spekulimet rreth planit të ndërhyrjes në Kosovë
Kam dhënë një intervistë, si këtu dhe në Kosovë, në fund të vitit 1998-99, por asnjëherë nuk jua kam thënë sepse nuk u realizua ndërhyrja në Kosovë e më gjerë. Gazetarët në komentet e tyre pothuajse e kanë shprehur me ose pa dashje, sikurse edhe mund të kenë pasur ndonjë informacion nga kanale të tjera, se kjo ndërhyrje nuk është realizuar për shkak të një mosmarrëveshjeje me Forcat e Traktatit të Varshavës; dhe i kanë rënë në të.
Po kështu, interesante janë edhe intervistat që kanë dhënë ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm në vitet 1990, Halim Abazi, ku ai dëshmon se ky plan ka arritur deri këtu në duart e tij, pasi mori këtë detyrë nga paraardhësi i tij, Kiço Mustaqi. Po kështu, interesante dhe shumë e vërtetë është intervista e ish-drejtorit të Institutit të Topografisë, Përparim Likaj, i cili është dhe dëshmitari i blerjes së hartave të reja në Austri. Në intervistën e Halim Abazit të bën përshtypje një problem se ky plan jo vetëm që ka ekzistuar deri në ato vite, vitet 90, por mund të vihej në zbatim dhe në këtë kohë. Ai shkruan: “Kompromisi për Enver Hoxhën: “Kthehuni në Traktatin e Varshavës”… Një shkresë sekrete, ardhur nga Traktati i Varshavës, i propozonte Enver Hoxhës të rikthehej në këtë aleancë. Përgatitja për luftë vazhdoi për 10 vjet, pra 1980-1990, dhe ai thotë se në dhjetor 1990 u përgatitën fushime në bjeshkët e Tropojës për të pritur rreth 50-60 mijë kosovarë nëpër çadra, guva dhe në strehime të tjera… Ramiz Alia interesohej ku do të kalonin brigadat...” Pra, këto të dhëna interesante që unë nuk i kam përjetuar dhe nuk i di, pasi u shkarkova, dënova e nisi kalvari i mundimshëm i jetës, kam shumë arsye t’i besoj e të mos i vë në dyshim se kështu është e vërteta. Pra, kjo tregon se edhe pas likuidimit tone, një pjesë si “armiq”, të tjerë në internim apo të nxjerrë në lirim, vazhda e këtij plani ka qenë e pranishme. Mendoj se edhe Halimi, por edhe Kiçua kanë dhe dinë më shumë gjëra për këtë çështje, veçanërisht gjatë kohës që ata kanë qenë në krye të Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë.
Rreth këtij problemi është me interes këtu që të evidentoj dhe një fakt tjetër të dhënë e publikuar në media nga ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë, Kiço Mustaqi, (që më zëvendësoi mua), përkatësisht në një të përditshme më 8 qershor 2005, ku thotë: “Në një takim sekret që pata me Enverin në fund të muajit shtator 1982, më porositi që bisedën që bëmë të mos e dekonspiroj para asnjë njeriu; ta dimë vetëm unë dhe ti... Më pas Kiço shton: ”..Pas 27 vjetësh unë po e thyej këtë amanet”.
Pra, në këto kushte, edhe unë (V. Ll.) po e thyej këtë amanet të Enverit dhe Mehmetit…
Për aq sa di, sa kam punuar dhe njoh, dua të them se popullsia shqiptare jashtë kufijve të paligjshëm në të gjitha trevat e tyre si në Mal të Zi, Kosovë e Maqedoni, asnjëherë dhe për asnjë çast nuk janë harruar e veçanërisht nuk janë tradhtuar nga udhëheqja e lartë të partisë, qeverisë dhe ushtrisë shqiptare, siç kërkohet e trumbetohet sot nga disa pseudo shqiptarë.
Për këto intervista të dhëna rreth këtij plani ka pasur edhe reagime negative, se këto janë përralla me mbret, “nuk kemi pasur asnjë plan për ndërhyrje, por thjesht ndonjë stërvitje brenda territorit të Kosovës” etj... Veçoj këtu ndonjë kuadër të rrallë ushtarak, kolegu jonë në profesion, por jo në karrierë, i cili mbasi ka marrë apo rrëmbyer ndonjë dokument arkivor, duke shfrytëzuar postin që mund të ketë pasur si p.sh. miku ynë Albert Kotini, i cili në gazetën “55”, dt. 23 prill 1999, shkruan: “Mbi shkrimin “fantastiko- shkencor” të shefit të Shtabit të Përgjithshëm, Veli Llakaj… nuk kam ndërmend të argumentoj “aponencën shkencore” të tij, por të ndihmoj sadopak në pastrimin e memories së popullit në vite… Enver Hoxha është mburrur që nuk është pushtues qoftë edhe për Kosovën… ai nuk e bëri në vitin 1945, jo më në planet e luftës që i zbuloi Veli Llakaj… Oficerët e brezit të sotëm do të thonë hajde shef të Shtabit të Përgjithshëm që paskemi pasur. Ja oficerët e asaj kohe… nostalgjikët e asaj kohe të ushtrisë së Enver Hoxhës, më të fortës në botë … Kjo nuk e nderon Enverin e jo më oficerët e Ushtrisë Popullore të asaj kohe për të kuptuar sa e njihnin “vëllezërit e dikurshëm”, sllavët e jugut që na bëri Enveri… Si e kanë publikuar sllavët e jugut ushtrinë në vitin 1981”.... etj.
Nuk dua të merrem aspak me këta persona, sepse gradualisht edhe vetë dikur do t’i vrasë ndërgjegjja për nofkat që na vënë dhe ndarjet veri-jug?! Me këtë rast do t’i thoja të gjithë opinionit publik që të mos merren me imagjinata dhe supozime, ushtaraku nuk shkel kurrë në dërrasë të kalbur që të mashtrojë. Po të jetë për frikën e daljes së sekretit, tashmë fatkeqësisht nuk po ka më sekrete se edhe ato më delikatet kanë dalë në pazar. Mjerë këta kuadro që nuk e paskan njohur jo më ushtrinë, përgatitjen e gatishmërinë e saj, por nuk paskan njohur as veten e tyre si pjesë e ushtrisë dhe e kuadrove të saj. Por kanë vepruar si robotë…Po të jenë për vërtetësinë e planit, le t’ua lënë atyre që i kanë hequr në kurriz. Ne, pra, unë dhe Maliqi, që e hartuam këtë plan, kolegët dhe ish-shefat e Shtabit të Përgjithshëm pas meje Kiço Mustaqi e Halim Abazi, që e kanë njohur e kanë punuar për ‘të, kanë thënë dhe kanë më shumë për të thënë në këtë drejtim. Por si ushtarakë madhorë që kanë qenë në drejtim të ushtrisë, si oficerë karriere që kanë punuar me përkushtim për ushtrinë e vendin, ata thonë e do të thonë aq sa duhet thënë, gjithmonë e për të mirën.
07/02/2006
Ekskluzive / E vërteta për ekzistencën dhe arkivimin e planit të ndërhyrjes ushtarake për çlirimin e Kosovës, si dhe të pavërtetat e spekulimet e ndonjë ish-ushtaraku periferik në strukturat ushtarake të kohës, janë shënimet e radhës që ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë dhe zëvendësministër i parë i Mbrojtjes në vitet 1974-1982, Veli Llakaj, jep sot për lexuesin.
E vërteta dhe spekulimet rreth planit të ndërhyrjes në Kosovë
Veli Llakaj
Ruajtja e sekretit, “leksion“ i Llakajt për spekulantët
Konspirativ dhe fanatik për të mos bërë publik në detaje shkaqet që çuan në arkivimin përkohësisht të planit “Shpërthimi”, ndonëse në median vendëse dhe atë të huaj është folur e shkruar edhe për këtë fakt, në këtë numër të gazetës Veli Llakaj, ish-bashkëpunëtori më i afërt ushtarak për 8 vjet i “poliagjentit” Mehmet Shehu, dhe një nga dy hartuesit e këtij plani, jep vetëm sasinë e forcave të planëzuara për realizimin e ndërhyrjes. Sipas tij, rreth 65% të forcave do të futeshin në operacion direkt në territorin e Kosovës, ndërsa 30% në krah, përkatësisht nga Maqedonia dhe Mali i Zi. Plani parashikonte gjithashtu të niste me një numër 30 mijë forcash, por që në vazhdim të zgjidhjes së detyrës luftarake, me anë të mobilizimeve, do të shkonte në 150 mijë. Por si një nga hartuesit e këtij plani luftarak, ashtu si dhe kolegu tjetër, Maliq Sadushi, ish-zëvendësministër i Mbrojtjes në të njëjtën kohë, autori Llakaj në këto shënime të radhës nuk rri pa u ndalur në disa spekulime të disa autorëve (ndonjëri dhe ushtarak) që pas vitit 1990, duke dashur të nxijnë udhëheqjen e kohës, figurën e Enver Hoxhës, ”armiqësinë e tyre për Kosovën” e vlerësojnë të paqenë edhe trillim ekzistencën e një plani të ndërhyrjes ushtarake për çlirimin e Kosovës. Si ish-ushtarak madhor e fanatik për ruajtjen e sekretit, autori i komunikon opinionit atë që konfirmohet nga njerëz konkretë, protagonistë të kohës, (ndër kryesorët edhe ai), por që ka ekzistuar deri vonë në arkivat sekrete të Ministrisë së Mbrojtjes, por edhe faktin e ekzistencës deri vonë të këtij materiali në kasafortat e Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë. E kjo, sipas tij, bëhet për hir të vërtetës.
Nga Kujtim Boriçi
Nesër do të lexoni:
-Të tjera mistere për bandën e Xhevdet Mustafës.
-Thënia e Kadri Hazbiut: “Kjo bandë kërkon një kurban!”
-Përballja e Kadriut me pjesëtarin e gjallë të bandës.
Pak për forcat që do të merrnin pjesë te “Shpërthimi!”
Këto forca ishin planizuar që 65 për qind do të ndërhynin në drejtimin e Kosovës, 35 për qind në drejtimet e Maqedonisë dhe Malit të Zi. Në Kosovë, sipas strukturës luftarake që ishte parashikuar, do të inkuadroheshin në këtë operacion 30 mijë forca, kurse parashikimi i më vonshëm ishte që ato të rriteshin me mundësi mobilizimi deri afërsisht 150 mijë forca, kurse në Maqedoni ishin parashikuar të futeshin në operacion të organizuar deri afërsisht 6-8 mijë forca, kurse në Mal të Zi deri 4 mijë forca.
Të gjithë këto forca ishin parashikuar të armatoseshin me të gjitha llojet e armëve, municioneve përkatëse, veshmbathje dhe medikamente mjekësore. Furnizimi i tyre ishte parashikuar njëlloj si forcat tona me të njëjtat kritere.
E vërteta dhe spekulimet rreth planit të ndërhyrjes në Kosovë
Kam dhënë një intervistë, si këtu dhe në Kosovë, në fund të vitit 1998-99, por asnjëherë nuk jua kam thënë sepse nuk u realizua ndërhyrja në Kosovë e më gjerë. Gazetarët në komentet e tyre pothuajse e kanë shprehur me ose pa dashje, sikurse edhe mund të kenë pasur ndonjë informacion nga kanale të tjera, se kjo ndërhyrje nuk është realizuar për shkak të një mosmarrëveshjeje me Forcat e Traktatit të Varshavës; dhe i kanë rënë në të.
Po kështu, interesante janë edhe intervistat që kanë dhënë ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm në vitet 1990, Halim Abazi, ku ai dëshmon se ky plan ka arritur deri këtu në duart e tij, pasi mori këtë detyrë nga paraardhësi i tij, Kiço Mustaqi. Po kështu, interesante dhe shumë e vërtetë është intervista e ish-drejtorit të Institutit të Topografisë, Përparim Likaj, i cili është dhe dëshmitari i blerjes së hartave të reja në Austri. Në intervistën e Halim Abazit të bën përshtypje një problem se ky plan jo vetëm që ka ekzistuar deri në ato vite, vitet 90, por mund të vihej në zbatim dhe në këtë kohë. Ai shkruan: “Kompromisi për Enver Hoxhën: “Kthehuni në Traktatin e Varshavës”… Një shkresë sekrete, ardhur nga Traktati i Varshavës, i propozonte Enver Hoxhës të rikthehej në këtë aleancë. Përgatitja për luftë vazhdoi për 10 vjet, pra 1980-1990, dhe ai thotë se në dhjetor 1990 u përgatitën fushime në bjeshkët e Tropojës për të pritur rreth 50-60 mijë kosovarë nëpër çadra, guva dhe në strehime të tjera… Ramiz Alia interesohej ku do të kalonin brigadat...” Pra, këto të dhëna interesante që unë nuk i kam përjetuar dhe nuk i di, pasi u shkarkova, dënova e nisi kalvari i mundimshëm i jetës, kam shumë arsye t’i besoj e të mos i vë në dyshim se kështu është e vërteta. Pra, kjo tregon se edhe pas likuidimit tone, një pjesë si “armiq”, të tjerë në internim apo të nxjerrë në lirim, vazhda e këtij plani ka qenë e pranishme. Mendoj se edhe Halimi, por edhe Kiçua kanë dhe dinë më shumë gjëra për këtë çështje, veçanërisht gjatë kohës që ata kanë qenë në krye të Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë.
Rreth këtij problemi është me interes këtu që të evidentoj dhe një fakt tjetër të dhënë e publikuar në media nga ish-shefi i Shtabit të Përgjithshëm të Ushtrisë, Kiço Mustaqi, (që më zëvendësoi mua), përkatësisht në një të përditshme më 8 qershor 2005, ku thotë: “Në një takim sekret që pata me Enverin në fund të muajit shtator 1982, më porositi që bisedën që bëmë të mos e dekonspiroj para asnjë njeriu; ta dimë vetëm unë dhe ti... Më pas Kiço shton: ”..Pas 27 vjetësh unë po e thyej këtë amanet”.
Pra, në këto kushte, edhe unë (V. Ll.) po e thyej këtë amanet të Enverit dhe Mehmetit…
Për aq sa di, sa kam punuar dhe njoh, dua të them se popullsia shqiptare jashtë kufijve të paligjshëm në të gjitha trevat e tyre si në Mal të Zi, Kosovë e Maqedoni, asnjëherë dhe për asnjë çast nuk janë harruar e veçanërisht nuk janë tradhtuar nga udhëheqja e lartë të partisë, qeverisë dhe ushtrisë shqiptare, siç kërkohet e trumbetohet sot nga disa pseudo shqiptarë.
Për këto intervista të dhëna rreth këtij plani ka pasur edhe reagime negative, se këto janë përralla me mbret, “nuk kemi pasur asnjë plan për ndërhyrje, por thjesht ndonjë stërvitje brenda territorit të Kosovës” etj... Veçoj këtu ndonjë kuadër të rrallë ushtarak, kolegu jonë në profesion, por jo në karrierë, i cili mbasi ka marrë apo rrëmbyer ndonjë dokument arkivor, duke shfrytëzuar postin që mund të ketë pasur si p.sh. miku ynë Albert Kotini, i cili në gazetën “55”, dt. 23 prill 1999, shkruan: “Mbi shkrimin “fantastiko- shkencor” të shefit të Shtabit të Përgjithshëm, Veli Llakaj… nuk kam ndërmend të argumentoj “aponencën shkencore” të tij, por të ndihmoj sadopak në pastrimin e memories së popullit në vite… Enver Hoxha është mburrur që nuk është pushtues qoftë edhe për Kosovën… ai nuk e bëri në vitin 1945, jo më në planet e luftës që i zbuloi Veli Llakaj… Oficerët e brezit të sotëm do të thonë hajde shef të Shtabit të Përgjithshëm që paskemi pasur. Ja oficerët e asaj kohe… nostalgjikët e asaj kohe të ushtrisë së Enver Hoxhës, më të fortës në botë … Kjo nuk e nderon Enverin e jo më oficerët e Ushtrisë Popullore të asaj kohe për të kuptuar sa e njihnin “vëllezërit e dikurshëm”, sllavët e jugut që na bëri Enveri… Si e kanë publikuar sllavët e jugut ushtrinë në vitin 1981”.... etj.
Nuk dua të merrem aspak me këta persona, sepse gradualisht edhe vetë dikur do t’i vrasë ndërgjegjja për nofkat që na vënë dhe ndarjet veri-jug?! Me këtë rast do t’i thoja të gjithë opinionit publik që të mos merren me imagjinata dhe supozime, ushtaraku nuk shkel kurrë në dërrasë të kalbur që të mashtrojë. Po të jetë për frikën e daljes së sekretit, tashmë fatkeqësisht nuk po ka më sekrete se edhe ato më delikatet kanë dalë në pazar. Mjerë këta kuadro që nuk e paskan njohur jo më ushtrinë, përgatitjen e gatishmërinë e saj, por nuk paskan njohur as veten e tyre si pjesë e ushtrisë dhe e kuadrove të saj. Por kanë vepruar si robotë…Po të jenë për vërtetësinë e planit, le t’ua lënë atyre që i kanë hequr në kurriz. Ne, pra, unë dhe Maliqi, që e hartuam këtë plan, kolegët dhe ish-shefat e Shtabit të Përgjithshëm pas meje Kiço Mustaqi e Halim Abazi, që e kanë njohur e kanë punuar për ‘të, kanë thënë dhe kanë më shumë për të thënë në këtë drejtim. Por si ushtarakë madhorë që kanë qenë në drejtim të ushtrisë, si oficerë karriere që kanë punuar me përkushtim për ushtrinë e vendin, ata thonë e do të thonë aq sa duhet thënë, gjithmonë e për të mirën.
07/02/2006
-
griechin30
- Senior Member
- Beiträge: 674
- Registriert: Sa, 04. Feb 2006, 1:40
Er ist tot...
...
Zuletzt geändert von griechin30 am So, 10. Jun 2007, 8:44, insgesamt 1-mal geändert.