Do, 15. Mai 2008, 15:29
Hier mal auf albanisch:
Ngrihesh fillon ecën,
kur gjunjet ty s`te mbajnë,
ti qan e brenda vetes, qesh
për të mos u pare heyyy,
je derrmuar ti tani po zvarritesh,
por ke kemb te forta
ke filluar qe te rritesh.
Furtun ke para vetes,
po mbahesh përsëri
ti se di çdo të thotë,
po ke rrugën ne marrezi,
ne mes mbaron gjithçka
si një film qe sapo pritet,
ky film po vazhdon e s`te fshijnë dot me vitet
te shtrengoj fort te prek te puth, ti e di
unë rrugën prap vazhdoj po kam lot ne syt e mi
me dhemb zemra qe s`te kam
po shpirt un ty te kam
çdo ditë prap me ty lind
dhe është fal teje qe unë jam
me ler te jem tii nëse nesër s`do të jesh
me ler te shoh ne sy nëse sy nuk do të kesh
më merr me jep forc ne rrugën time te di
gjithë rrugët e zemrës time ecin...
me çojnë te tek ti...
REFRENI
Ne krahet e tua te jem
kur un force mos te kem,
do të vij e do të mbaj shpirt
gjer sa dhimbja te shkoj tej...
Syte e tu do të jenë
errësirë të mos ndejsh
do të flas me zërin tënd
te kam jet te kam për jet...
Ne krahet e tua te jem
perqafimin do ndjej
do jetoj me frymën tënde
sa dhe fundi frik te këtë
Dhe ne enderra më vjen
për çdo nate shpiriti ndjen
doren tënde ne trupin tim
me perkedhel e më flet
për jetën tonë...
Ne krahet e tua do jem...
Flete te bardha shoh ne librin,
e jetës sime
si një shpirt i burgosur
qe mban frymën me kujtime
me ndodh te jem pa ty
nëpër turma i harruar
një njeri qe nuk jam me
po dikur kam existuar.
Jete kam,
nga buza jote me ty pranë
un e ti ishim dikur
perjetsishte te pandare.
Kur qeshje qeshje dhe afroheshe pranë meje,
flisje, humbisja ne puthje me dehje
rrembeje qenien time gjithçka,ishim diku
do të jemi prap bashke kurrë mos thuaj kurrë
fati gjithmonë ecën, për ku jo nuk e di,
por di qe rrugët e zemeres sime
me çojnë tek ti...
hhh...
REFRENI 2x
Ne krahet e tua do jem,
kur force mos te kem,
do të vij e do të mbaj shpirt,
gjer sa dhimbja te shkoj tej...
Syte e tu do të jenë,
errësirë mos te ndjesh,
do të flas me zërin tënd,
te kam jetë te kam për jetë.
Ne krahet e tua do jem,
perqafimin do ndjesh,
do jetoj me frymën tënde,
sa dhe fundi frikë te këtë.
Dhe ne endrra më vjen,
për çdo nate shpiriti ndjen,
doren tënde ne trupin tim,
me perkedhel ëmbël më flet
për jetën tonë.
ne krahet e tua do jem...
Mark Twain: „Gib jedem Tag die Chance, der schönste deines Lebens zu werden.“